Turkije

Turkije
klik op de foto en bezoek onze website!!

maandag 4 juli 2011

Van igoumenitsa naar Alexandroúpoli






Klaar voor vertrek richting thessaloniki

Het is vandaag 01/07/2011. Ik ben vanmorgen om 8 uur vertrokken van camping Elena.
Het lag in de bedoeling om vandaar naar Thessaloniki te reizen .
Maar onderweg heb ik de route gewijzigd en ben afgebogen richting de Meteora kloosters.
Wij zijn hier al twee keer eerder geweest, maar het blijft heel bijzonder om hier rond te kijken.
Het is ongelooflijk fascinerend om de kloosters bovenop de rotsen te zien liggen.
En ook camping Kastraki is geweldig om te zijn.
Als ik was doorgereden naar Thessaloniki, had ik morgen de hele dag moeten rondhangen in de buurt van de luchthaven want Renée landt pas om 18.30 uur.
Nu heb ik morgen nog een aardig tripje voor de boeg door dit prachtige gebied.
Gebied rond de Meteora kloosters

Na een perfecte nacht, goed uitgerust en een lekker ontbijt ga ik afrekenen bij het restaurant. Ik krijg traditioneel een mooie icoon.
Om een uur of tien begin ik aan de reis richting Thessaloniki. Eerst naar Trikala en dan Larissa. Een kilometer of 20 voor Larissa buig ik af naar links om te beginnen aan een wonderschone tocht naar de hoogste top van Griekenland: de Olympos. 2917 meter hoog en gelegen in het Olympos National Park .
Gaat u rustig voor!!

Vervolgens gaat het richting Katerini over weg nr. 13, één van de mooiste wegen in deze regio.
Wat opvalt hier is dat er om de 500 m. heel veel bijenkasten staan. De weg is 62 km. lang en werkelijk adembenemend mooi.

Uiteindelijk kom je dan toch weer op de autobaan terecht en gaat het verder naar de luchthaven van Thessaloniki.
Om half 5 zoek ik een plaatsje voor de auto en de Multisleur en ga kijken of alles op schema gaat met Renée.
In de aankomsthal staat de vlucht aangegeven op de exacte tijd (om 18.30) dat loopt dus op rolletjes denk ik.
Maar een kwartier later krijg ik een sms van Renée dat het vliegtuig nog steeds in Londen aan de grond staat wegens een ziek kind aan boord, dat eerst moet worden gezien door een arts. Met 2 uur vertraging vertrekt uiteindelijk het vliegtuig.

Inmiddels ben ik naarstig op zoek naar een camping want om al die tijd op het vliegveld rond te hangen is ook niks.
Eerst maar eens langs de kustweg waar volgens mijn kaarten een camping moet zijn. Na 35 km. nog steeds geen camping te zien,dus stop ik bij een tankstation om maar eens te infomeren hoever het nog is. De pompeigenaar, die heerlijk voor zijn toko zit, kijkt mij verbaasd aan en zegt:” Hier in deze regio is helemaal geen camping en u moet terug en dan richting Kassandra”.
Dan maar weer terug richting luchthaven een even voor het vliegveld richting Kassandra.
Een km. of 15 verder komt er een bord met een aanduiding van een camping en dat ga ik dan maar gelijk volgen.
Rijden, rijden en nog eens rijden maar nog steeds geen camping. Uiteindelijk kom ik in een plaatsje en ben ik het spoor helemaal bijster. Eerst maar weer eens vragen.
Een jongeman zegt dat er wel een camping is en probeert mij uit te leggen dat het nog ongeveer 2 km. is.
Maar daar komen nog wel een paar km. bij! Aangekomen bij de zogenaamde camping val ik bijna achterover van schrik. Twee parkeerplaatsen zo groot als 3 voetbalvelden, helemaal vol met auto’s en een keet en lawaai van discodreunen. Alles wat ik kan vinden maar geen ingang van de camping.
Een beetje moedeloos rij ik maar weer richting de luchthaven en na 5 km. spit ik eerst maar eens een paar campingboeken door. Ik vind nog een camping met de naam Aigeas camping alleen is dat weer een km. of 25 verder.
Maar al het zoeken wordt toch beloond met een prachtig klein kampeerterrein aan zee ( na een zoektocht van inmiddels anderhalf uur.)
Snel de Multisleur geparkeerd op een plaats; de daktent open en klaar is Kees.
Nu nog even terug naar het vliegveld om Renée op te halen. Ik had ongeveer berekend dat ze even na achten zou kunnen arriveren.
En of het van te voren was afgesproken 200 meter voor het vliegveld gaat de telefoon. “Ik ben er” zegt Renée.
“Loop maar naar buiten en steek de taxistraat over, dan zie je mij vanzelf komen” zeg ik.
Nu nog even terug naar het paradijs aan zee. Dat is een klein half uurtje en de vakantie kan echt beginnen.
Blog arbeid!!
   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten