Turkije

Turkije
klik op de foto en bezoek onze website!!

vrijdag 15 juli 2011

Het meer van Egirdir


Het is tien over vier in de vroege ochtend als Renée en ik rechtop in bed elkaar aan kijken, wat is dat ?
We staan in de tuin van een klein pension, maar ook recht onder de Minaret van de moskee waar de Imam zijn dagelijkse stuk uit de Koran gaat voorlezen.
En dat gaat met zo’n heftig geluid uit twee enorme luidsprekers, dat je daar echt wel wakker van wordt!
De avond daarvoor hebben tijdens het eten gevraagd of het geen probleem is als wij ’s morgens om een uur of zeven willen vertrekken omdat we een lange reisdag voor de boeg hebben.
“Iedereen is hier altijd vroeg” antwoordde de pensionhouder, dat is echt geen probleem.
Maar ja het is nu pas 04.10 uur en voor mijn vriend de Imam al de verzen heeft voorgelezen zijn we een half uur verder.
We proberen nog wat te slapen maar dat lukt niet meer. Om 05.15 uur sluip ik het bed uit en ga maar vast thee water maken en de spullen verzamelen voor vertrek.
Klokslag 06.00 uur vertrekken we heel zachtjes uit de tuin van de gastheer en gaan richting Selime, waar een schitterende kathedraal en kloosters zijn uitgehakt in de rotsen.
Er is een mooie parkeerplaats bij met bankjes, en hier ontbijten we.

Na nog wat foto’s te hebben geschoten gaan we op pad richting Egirdir. Een plaats aan een schitterend meer dat ligt op een hoogte van 950 m. met een prachtig strand. Ideaal om een beetje bij te komen van alle uitstapjes en vermoeinissen van de afgelopen weken.
 Om half drie in de middag arriveren
we bij de camping. We gaan ons melden. Het blijkt een soort van municipal camping te zijn die gerund wordt door zeer ijverige mensen. Met een man of vier willen ze ons wel helpen.
Er komt een gezellige discussie op gang. Wat is de Multisleur: een tent of een caravan?
De camping is verdeeld in twee zones. Er is plaats voor 4 caravans en er is een tentenveld. Uiteindelijk mogen we plaats nemen op het caravanterrein. Dit alles heeft te maken met het tarief wat je betaald. Voor een caravan betaal je 20 lira en voor een tent maar 10 lira. (10 lira = € 4,30)
Het grappige is nu dat we op de duurdere plaats staan, maar het tententarief betalen.
Plus hebben we ook nog een sleutel van één toilet en één douche, die alleen door de mensen van de caravanplaats gebruikt mogen worden.(De mensen op het tentenveld hebben hun eigen voorzieningen.)
We besluiten er nog een dag aan te knopen omdat volgens ons handboek, de Trotter van Turkije, de markt in Egirdir een must is als je in de buurt bent. Toevallig is de markt de dag na aankomst.
Op de camping gaat er ook gezellig aan toe. Nauwelijks geïnstalleerd komt er een dame naar ons toe om te vragen waar wij vandaan komen. We hadden haar al Turks horen spreken, er zijn geen buitenlandse toeristen.
Het blijkt een van oorsprong Duitse te zijn die in 1994 naar Turkije gemigreerd is met haar man. Zij hebben de Turkse nationaliteit aangenomen en spreken de taal.
Wij worden later op de middag uitgenodigd op de koffie om gezellig nog wat te praten. Bovendien worden we voorzien van tips. Naar goed Duits gebruik zijn de tafels aan elkaar geschoven en ook de medekampeerders van de andere caravans zijn uitgenodigd.
Dat zijn twee families uit Ankara. Het is heel gezellig, we beginnen met ijs en daarna koffie.
’s Avonds worden we nogmaals op de thee uitgenodigd en een van de familieleden speelt heel verdienstelijk op zijn gitaar.

En dan de markt. Het is zoeken naar een parkeerplek. Je zet je auto gewoon daar waar je moet zijn. Het gevolg is dat alles kris kras door elkaar staat en ook gewoon dubbel geparkeerd. De weg loopt ook nog dwars door de markt heen en toeteren is hier heel gebruikelijk. Daarmee geef je aan dat je iemand gezien hebt! En we worden veel “gezien”!
Er is van alles te koop. Kleding, schoenen, huisraad, speelgoed, gereedschap, tassen en er is ook een groot deel met groente en fruit waar kleine boertjes gebroederlijk naast grote kramen zitten. Ook hier zien we weer dat verschillende kooplieden samen zitten te eten op momenten dat ze toch geen klanten hebben.
Bij de kramen met huisraad gaat Thomas op zoek naar Turkse theeglazen. Het zijn net kleine bloemenvazen. Je kunt er thee indoen en dan toch je handen niet branden aan het hete theewater. We vinden ze en vanaf nu kunnen we de appelthee echt op z’n Turks drinken.
Op het schiereiland, waar Egirdir op ligt, staat ook een moskee. We lopen er een rondje omheen en zien door een raam dat er een groepje kinderen les krijgt. Onmiddellijk komt één van de twee leraren naar buiten en nodigt ons uit om binnen te komen kijken. Renée krijgt een extra hoofddoek over haar hoofd en de schoenen hoeven niet perse uit, maar we doen het wel. 


Dan krijgen we een uitleg over het gebouw en over hoe je de koran moet lezen. Thomas mag zelfs foto’s maken. De kinderen komen er nieuwsgierig bij staan en willen ook op de foto. Dat vragen ze niet, maar ze zorgen zelf wel dat ze in beeld komen!
Na de rondleiding gaan we via de markt, waar we groente, fruit en vis kopen weer terug naar de auto.
Op de camping gaat onze buurman die voor ons aan het water staat net vertrekken.
Die plaats is helemaal in de schaduw en ongeveer 10 m. van het water af. We verzetten de Multisleur en genieten van het uitzicht en later van de heerlijke vis op de grill.