Turkije

Turkije
klik op de foto en bezoek onze website!!

donderdag 7 juli 2011

Van Istanbul naar Ankara en Cappadocië

Over de Bosporusbrug



Van Istanbul naar Ankara en Cappadocië

Vandaag staat een pittige reisdag op het programma. Vanmorgen redelijk vroeg uit de veren, inpakken en wegwezen.
De reis begint ongeveer 60 km voor Istanbul. Eerst via veel kuilen en gaten in de weg richting de  autobaan zien te komen.
Uiteindelijk belanden we op de snelweg en merken we gelijk dat het verkeer in kwadraat toe neemt. Het wordt met de minuut drukker.
Na 30 km zien we de eerste tolpoorten opduiken; voor de autobaan moet je betalen.
We kijken heel goed welke poort we moet nemen. De meest linkse zijn voor de abonnementen en rechts kan je misschien met visa of met munten betalen.
Mis. Geen van tweeën blijkt echter het geval. Wat nu? Ik ben de corridor al ingereden en achter sluit het verkeer uiteraard gelijk aan.
Ik vraag aan Renée of ze even wil vragen hoe het een en ander hier werkt.
Een vriendelijke man zegt dat Renée een honderdtal meters terug moet lopen en daar een pas kan kopen, speciaal voor een aantal autobanen rond Istanbul en naar Ankara. Ik moet  nu eerst achteruit met auto en Multisleur de corridor weer uit en met dat verkeer achter je is dat geen lollige bezigheid.
Iedereen verklaart je gelijk als knettergek. Wij begrijpen niet dat nergens ook maar één bord te vinden is dat aangeeft hoe het systeem in elkaar steekt. Heel lastig voor een buitenlandse bezoeker.
In west Europa kun je altijd met een credit card betalen maar hier wordt een speciale pas gevraagd.
Na veel getoeter van mijn mede weggebruikers belanden wij bij het gebouwtje waar de pas kan worden aangeschaft.
Ook hier weer een probleem:  welke pas?  Er zijn er van € 25,- maar ook van € 50,-  We hebben de man achter het loket uitgelegd dat we tot Ankara een kaart willen en dat betekend de pas van € 25,-
Je kan overal met Visa betalen, tot in de kleinste winkel van de camping aan toe, behalve aan het loket van de staatsautoriteiten.
Na een half uur kunnen we onze reis voortzetten. Inmiddels is het ook flink drukker geworden rond Istanbul en maak ik kennis met een rijstijl van onze Turkse medemens die mij nog wel een tijdje zal heugen. De levensgevaarlijke capriolen die zij op de weg uithalen zijn werkelijk onvoorstelbaar en af en toe hilarisch.
Links en rechts passeren over verdrijvingvlakken, van vier zes banen maken, werkelijk alles is hier geoorloofd.
Een richtingsaanwijzer? Nooit van gehoord en de buitenspiegel zit er alleen voor de decoratie.
Maar goed alles went dacht ik.
Na ongeveer 8 uur rijden bereiken wij de buitenwijken van Ankara. Gisteren zijn we nog op het allerlaatste moment van koers gewijzigd.
De camping die ik als eerste in deze regio kan vinden en die gunstig op de route ligt is bij een hotel gelegen. Het 5 sterren Airport  hotel.
We moeten de richting van het vliegveld aanhouden en dan na een km of 6 in de buurt zijn volgens onze navigatie.
Maar na 4 km blijken er ineens wegwerkzaamheden te zijn en kunnen we met geen mogelijkheid de afslag nemen die de navigatie voorschrijft.
Doorrijden maar en na een km of 4 komt er een mogelijkheid tot keren. Ik draai de rotonde op maar merk al snel dat dat ook niet kan.
Een hulpvaardige politieman schiet ons te hulp en vraagt waar de reis naar toe gaat. We antwoorden: “ naar hotel Airport” .
Dat is 6 km terug! Even verderop kan ik keren en dan een stuk door een tunnel, na 5 km zien we het Airport liggen .
Maar weer geen afrit! Dan maar voorbij een benzinepomp een zeer smalle en steile afrit nemen zodat we tenminste in de buurt van het gezochte hotel kunnen komen. Na nog 1500 m. door diepe kuilen en hobbels bereiken we uiteindelijk ons overnachtingadres.
Er springen gelijk 5 mensen voor ons in de houding om ons op die ene plek te brengen die deze camping rijk is.
Onze plek bij het Airport hotel

We krijgen stroom en een plekje tegen het hotel aan .
Renée gaat ons aanmelden bij de receptie en komt  10 min later laaiend enthousiast terug met wat er allemaal mogelijk is op deze locatie.
Er is een Hamam, een Finse sauna, een  zwembad, plus Wiffi! Alles bij de prijs inbegrepen! Dat moeten we zo dan maar eens gaan uitproberen dachten wij.
Renée had al een rondleiding gehad door masseur Deniz wat de mogelijkheden waren.
Na een heerlijk Hamambad en een lekker bakje met kersen, gekregen van een hotelgast, zijn we klaar voor ons avondmaal.
Toen we echter buiten kwamen was de lucht inktzwart en het eerste gedonder brak los.
Er komt zoveel water naar beneden dat het binnen de kortste keren helemaal blank staat rond de Multisleur en auto.
Snel vluchten we de auto in en eten eerst de meloen met ham die voor vanavond als voorgerecht staan. Het blijft flink doorregenen en we gaan dan eerst maar even via de laptop contact maken met Nederland en de blog bijwerken in de receptie.
Lounge

Na een half uur is het weer droog en gaan we naar buiten. Er staat nog mega veel water op de parkeerplaats en vooral onder onze Multisleur. We besluiten het hele spul naar het drogere deel van de parkeerplaats te verslepen.
In koken hebben we niet zoveel zin meer en we besluiten de dag te beëindigen met lekker Turks brood met vis en een glaasje rosé.

Wat ook niet onvermeld mag blijven is dat het hotel precies in de aanvliegbaan van het vliegveld ligt. Dus om de 5 minuten komt er een vliegtuig over met oorverdovend lawaai.  Onze eerste opstelling was precies voor de koelinstallatie van het hotel en die slaat om de drie minuten aan. Om 23.00 uur gaat de geestelijke een oproep doen vanaf een minaret met zeer luid gezang.
Al met al toch een toplocatie om nog eens een bezoek te brengen!!

We hebben goed geslapen ondanks het aangekondigde lawaai. In de nacht wordt nauwelijks gevlogen en ook de Imam deed geen oproep meer.
Om zes uur staan we op en zijn gereed voor de volgende dagtocht richting Cappadocië, een prachtige route door een schitterend landschap.
Wegversperring

Onderweg, bij een stop voor de lunch, krijgen we zomaar de thee aangeboden van een Turkse meneer die vroeger in Nederland had gewerkt.
Over gastvrijheid gesproken!
Rond twee uur arriveren op onze camping en gaan ons op maken voor een week Cappadocië.