Turkije

Turkije
klik op de foto en bezoek onze website!!

donderdag 30 juni 2011

Op weg naar Turkije




Vandaag 22/06 begonnen aan de reis naar Cappadocië. De eerste 525 km. zijn afgelegd.
Na een heftige laatste twee weken thuis eindelijk op pad met de Multisleur.  Eerst richting Oostenrijk.
Twee weken geleden waren we het reisschema  aan het maken toen ik op een advertentie op Marktplaats stuitte:  5 daktenten te koop!!
Het waren daktententen die aangeboden werden door de Universiteit van Utrecht, eenmaal gebruikt bij een expeditie naar Groenland.
Wij waren nog niet echt op zoek maar dit was wel een uitgelezen kans.
Een Columbus daktent medium, precies de maat die we eigenlijk volgend jaar willen aanschaffen. (We hebben nu een smal en willen best een maatje groter.)
Eerst maar eens gebeld met de mijnheer die ze op internet had gezet om te vragen of ik een afspraak kon maken om de daktent te bekijken.
Dat lukte dezelfde dag; Op naar Utrecht.
De daktent blijkt zo goed als nieuw, zelfs de matras en de kussens zitten nog in plastic en de afleveringskaartjes hangen er nog aan.
De vraagprijs was ongeveer 60% van de nieuwprijs.
Na enig overleg zei de verkoper (nadat hij in de gaten had dat hij met een echte daktentkampeerder te maken had) dat hij nog wel iets met de prijs kon doen en de koop wordt gesloten op 50% van de nieuwprijs.
Met een roodhoofd van opwinding ga ik richting huis. Geweldig, zo’n kans krijg je niet veel.

Inmiddels was Renée ook thuis gekomen en hebben we overlegt wat we zouden doen.
Om met twee daktenten opgescheept te zitten was het ook niet echt.
We zouden uiteraard onze daktent ook op Marktplaats kunnen zetten en kijken of we deze nog kunnen verkopen.
Anders slaan we hem op en kijken of het deze zomer nog lukt en anders volgend jaar.
Zo gezegd, zo gedaan.
De volgende dag was er al gelijk een reactie, ik dacht:” Als het zo doorgaat is hij net zo snel weg als de vorige”. (Dat duurde slechts 5 dagen en aangezien de tijd voor ons gaat dringen is het geen slechte ontwikkeling.)
Dezelfde dag wordt er nog een keer of 6 op geboden en waren wij al bijna aan de vraagprijs die wij wilde hebben.
Om half acht ‘s avonds wordt er gebeld door iemand die wil komen kijken diezelfde avond. Hij kan rond half tien bij ons zijn vanuit Arnhem.
Klokslag 9 uur staat meneer op de stoep en wordt de koop in een recordtijd bezegeld. Zonder af te dingen verhuist de daktent naar zijn auto.
Onvoorstelbaar in nog geen 20 uur tijd een gekocht en een verkocht. Leve “Marktplaats”
Dit is nog sneller als toen wij onze Overland daktent verkochten.

Dinsdag na de Pinksteren had ik een afspraak met de meneer op de universiteit om de daktent te komen halen.
De ene van de Multisleur af en de andere weer gemonteerd. Het gaat echt als een tierelier.

En dan nu voor het eerst op pad met de nieuwe daktent, heel gaaf en hij staat super op de Multisleur.
Ik heb gelijk bekijks bij aankomst op de camping in Triefenstein, het overnachtingadres en de vraag: Waar gaan wij heen??
Naar Cappadocië in Turkije, zei ik. Ze vallen stijl achterover, “helemaal met de auto?? En alleen?” Ja, een klein stukje alleen, in Griekenland stapt mijn echtgenote aan boord, die komt per vliegtuig naar Thessaloniki.
Ja maar waarom zo’n eind met de auto? Ik weet het niet, het reisbeest in mij is altijd wakker.
Er is altijd die hunkering naar andere mensen en culturen hoe ze leven en werken, dat is wat mij waanzinnig fascineert.
En dan is eigenlijk geen kilometer te ver.

De ene kampeerder schuifelt voorzichtig voorbij en wil eigenlijk wat vragen maar durft het niet goed.
En de ander probeert op het schermpje mee te lezen wat ik aan het typen bent.
Wel leuk dat soort spelletjes, ik schrijf gewoon een verhaaltje over een reis!
Morgen gaat het richting Bad Gastein, het gras maaien en het soppen van de caravan wachten met smart! 


Cappadocië 2
Na een goede nachtrust ben ik aangekomen in Bad Gastein in de hoop dat ik de caravan kan wassen en het gras maaien want dit staat echt hoog.
Sinds maart zijn we hier niet meer geweest en dat is duidelijk te zien!!
Maar vandaag komt er niet zoveel meer van. Er dreigt, uit een gesloten wolkendek, heel snel een bak regen te gaan vallen.
Na snel de spullen droog in de caravan en voortent te hebben gezet begint het al met bakken te vallen.
Dat is nou jammer, dan maar met de beentjes omhoog met een zakje chips en een wijntje dat is ook niet slecht.
Het internet werkt ook dus het eerste verhaal kan ook de ter controle naar Renée.
Verder bekijk ik het weerbericht voor de komende dagen en dat laat een beetje te wensen over. De voorspellingen zijn ronduit slecht: regen en nog eens regen. Jammer en fietsen is ook niks met dit weer!
Morgen maar even verder kijken en een plan maken. De spullen moeten toch schoon.
De volgende dag is het druilerig maar de lucht breekt ook wel, dus aan de slag. Na een paar uur goed doorsoppen is de caravan weer blinkend schoon.
Nu het gras nog, ook een heftige klus, maar ja dat is ook de reden dat ik een aantal dagen eerder mag vertrekken. Ik ben hier met de restrictie dat ik niet alleen het dal op-en neer ga fietsen, maar ook aan het onderhoud van het kampeer equipement werk.
Het gras is niet gewillig dus het is flink buffelen om het weer een beetje toonbaar te maken, maar dan heb je wel eer van je werk.
Voor maandag, het is nu 27 juni, wordt een fantastische dag voorspeld. Eindelijk verlost van de regen en nu alleen maar 30 plus graden, heerlijk weer om het dal op en neer te fietsen. Deze kans laat ik niet lopen.
Een uurtje of drie lekker peddelen, dan een eigen gebakken broodje en een koele radler (dat is een mix van limonade en een beetje bier 2%) kan deze dag niet meer stuk.
Nu nog spullen verzamelen en de zaak goed organiseren, dan kan ik morgen met een gerust hart afreizen richting Venetië.

Op 28 juni ’11 heb ik de eerste autotrein door het Tauern Region en dan via Lienz, daar begint een fantastische mooie tocht door de Dolomieten, naar Fara d’Alpago. Een plaats met een schitterend meer hier in de uitlopers van de Dolomieten.
Om 11.30 uur ben ik op de camping die ik had uitgezocht. Na een goede ontvangst en 3 douche munten rijker, mag ik een plaatsje gaan zoeken.
Er is nog keus genoeg.
Wat opvalt is dat er heel veel surfzeilen liggen opgeslagen naast de campers en de caravans.
Eerst mijn Multisleur maar eens geïnstalleerd. Kort daarna word ik aangesproken door een mijnheer met een Zwitsers accent. Hij vraagt heel nieuwsgierig: ”Is dit een Alpen Kruizer?”  wijzend op de Multisleur.
Ik zeg: “Het was er één; ik heb hem van de winter helemaal gestript en weer opnieuw opgebouwd”.
“Dat is fraai” zegt de heer( hij heet Hans) “wij hebben 20 jaar lang met een Alpen kruizer gekampeerd en daar heel veel plezier aan beleefd”.
Inmiddels was zijn vrouw Irma er ook bij komen staan en moest ik uitleg geven hoe ik de Multisleur zo in elkaar had geknutseld. Hans wilde gelijk een foto maken om deze aan zijn vriend te laten zien want hij had ook jarenlang met een Alpen kruizer gereisd.
Inmiddels was er een behoorlijke wind komen opzetten en ik begreep meteen waar al de die Surfzeilen voor waren. Zeker het Kite surfen is een geweldige grote, populaire sport en heel spectaculair om te zien.
In de middag tussen 12.00 en 13.00 uur komt plots de wind opzetten en gaat dan flink door tot windkracht 5 of 6 zelfs! Na een aantal uren is het weer over en heerst er weer rust.
Hans komt later in de middag nog langs om te vragen of ik ook zin in een biertje heb en dat is niet tegen dovemans oren gezegd.
Gezellig een aantal uurtje zitten kletsen. Hans en Irma wonen in Sankt Moritz en zijn ook fervente kampeerders maar reizen nu met een Camper Europa in de rondte. Wel met weemoed zegt Hans, want het ouderwetse kamperen trekt nog altijd.
De avond valt en Venetië roept!


Om 8 uur ben ik klaar met het inpakken en ga richting Venetië.
Het is al een drukte van belang als ik rond 10 uur in de haven ben.
De boot uit Griekenland is reeds afgemeerd en begonnen met lossen.
Uiteraard zijn er mensen bij die al een aantal uren staan te wachten.
Zelf vind ik 10 uur al vroeg, dat is nog vier uur voor vertrek.
Maar in de rijen die er nu al staan hoor ik mensen zeggen dat ze hier vanochtend 7.30 uur al waren en dan maar wachten bij een temperatuur van 30 graden!  Leuk toch?
Bij het aanrijden had ik al mensen zien lopen met tickets, dan is de ticket office open dacht ik.
Multisleur en auto geparkeerd en op naar het office center.
Daar wachtte  mij niet zo’n leuke mededeling. Mijn papieren zouden niet in orde zijn. Ik had zoals altijd op 20 nov. 2010 reeds geboekt voor de auto en aanhanger “ Multisleur”, maar de afmetingen klopten niet en of ik maar even 116 euro bij wil betalen.
Stomverbaasd vraag ik hoe dat nou kan? Hier is de bevestiging dat Mioan Lines akkoord is met de boeking.
Dat is een fout zeg de baliemedewerkster. Zo kunt u niet boeken, u moet voor een caravan betalen en de maten die u heeft opgegeven dat zijn geen caravan maten maar voor een bagagewagen.
Ik zeg tegen de dame dat het een bagagewagen is met een daktent erop en dat ik niet akkoord ga dat ik moet bijbetalen. Ik wil uw chef graag spreken. Na een half uur mocht ik terug komen dan zou hij er zijn.
Inmiddels heb ik een tekening gemaakt van de auto plus Multisleur en ben weer keurig in de rij gaan staan.
De chef arriveert en gaat in conclaaf met de baliemedewerkster.
Maar veel schot zit er niet in. Hij nodigt mij uit om in zijn kantoor te komen om de zaak nog eens te bekijken. Dat had niet zo veel zin. Hij bleef bij zijn standpunt en  wie de fout gemaakt heeft wilde hij ook niet zeggen. Het is
of bijbetalen of niet mee.
Creditcard uit mijn zak en toch maar bijbetalen;ik had geen andere keus!

Deze boot missen zou een catastrofe zijn want met de volgende boot zou ik nooit op tijd in Thessaloniki kunnen zijn waar Renée zaterdag aankomt per vliegtuig. Maar er volgt uiteraard nog een pittige Mail naar Minoan.
Intussen zit ik nu aan boord op het campingdek op een redelijke ruime plaats en heb ik deze foute start maar snel naar de achtergrond geduwd en geniet nu van een heerlijke koude Ouzo!!  

Vanmorgen aangekomen met een goed humeur. 
Om 11.30 uur van boord en rechtstreeks naar camping Elena waar ik zeer gastvrij wordt onthaald.

En weer is de Multisleur het middelpunt van de belangstelling.
Er staan twee Nederlandse echtparen op deze camping die heel graag willen weten hoe het een en ander werkt.   
Uiteraard ben ik bereid om mijn Multisleur geheimen te delen.
En zij hebben ook voor mij waardevolle info over Turkije een van de echtparen had al vier maal een rondreis met de caravan gedaan en bezorgde mij uitstekende tips.         
Voor de rest van de dag heerlijk genieten van de rust en het mooie weer morgen gaat het verder richting Thessaloniki
Tot de volgende update Groet; Thomas




Geen opmerkingen:

Een reactie posten